BLOGGER TEMPLATES - TWITTER BACKGROUNDS

Tuesday, March 4, 2014

Inspirasi

Slamat Malam... rasa cam lama dah aku update blog aku. for tonight, inilah antara org2 yg memberi inspirasi sama ada secara langsung atau tak langsung, depa sedar atau tak, itulah dia sampai benda yang aku rasa aku x bolih buat pun, at last aku berjaya buat. meh singkap balik dr diploma sampai praktikal.

Gamba ni waktu uitm kedah diumumkan berjaya mencipta rekod baru 100 jam sayembara sajak tanpa henti bagi fakulti FSPPP 

aku wif my senior yang tengah standby waktu aku buat individu 12 jam perseorangan sayembara sajak tanpa henti 

Madam orang yang buka peluang untuk aku and percaya yang aku bolih buat walaupun aku waktu tu 80% yakin yg aku tak bolih buat. But thanks madam.


and off cource, inilah yang menjadi penguat semangat dan tulang blakang aku waktu aku meniti saat 12 jam. kalau depa tak mai pagi tu, aku rasa aku dah lama give up. pengalaman dan kenangan. aku rindu mereka. just if shah alam n sp tu dekat... hey Dipac, miss you like crazy :D


Bila aku jejak kaki ke alam ijazah, ia tak bermula seperti yang di rancang. tapi aku yakin perancangan Allah tu lebih baik sehinggalah aku berpraktikal di sebuah organisasi. jujurnya, dari awal, ia tak menjadi pilihan sehinggalah someting terjadi dan macam magic inilah tempat aku berpraktikal (kan dah cakap perancangan ALLAH tu lagi Baik hehehe)

agak berat kaki melangkah masuk pd mulanya dan awkward sgt sebab suasana lain. aku macam tak dapat nak kawal blurr diri. aku pun pelik. padahal kat pejabat mak okay pulak. hari first and second kat situ ke'blurr'an aku menjadi-jadi. masih segar diingatan apa yang jd hari first and second tu hahaha sampailah aku bertemu dengan jeng jeng jeng jeng jeng (panjang skit bg nmpak debarannya) sampailah aku jumpa dgn Mr Supervisor aku. ragam manusia suka buat tanggapan pertama. jantung aku berdegup mcm aku pecut 100m. pelikkan sebab slalunya aku mcm tak kisah dengan org. (terbali 360 darjah) so first tanggapan aku utk Mr Supervisor aku, dia sgt tegas maksud aku dia tahu apa dia nak, dia tahu apa dia nak tanya, n as a leader not a boss, dia taw mcm mana nak nasihat. kebetulan yang sangat perit, hari yang sama first met aku, nana dgn dia, aku kena food poisoning and demam. menyakitkan! 4 hari MC. then, tahulah aku bila gelabah MC 4 hari. dgn lecturer nk dtg. mulalah kecut perut dgn nafas x tentu hala aku ni dtg pulak.

sejak tu, aku mmg merenyut perut nak jumpa dgn semua org. yang menyebabkan perut aku lagi nak merenyut, staff-staff yang dah macam abg2 ngan kakak2 utk aku tu sangat sangat sangat BAIK! (tau la aku susah nk puji org kan hehehe) tapi kali ni serius, depa sangat baik sampai aku balik rasa bersalah and rendah diri. tahu tak susah nak cari org yang tak berkira pangkat tlg student praktikal yg slow cam aku nih. plus, yg buat aku cepat rasa bersalah bila aku terkasar bahasa, tersalah laku nak2 kalau benda tu aku x sedaq. huishhhh rasa nk sorok muka bawah meja sbb depa baik. aku amik masa kadang2 nak jawab soalan depa takut salah bahasa. pelik lagikan. slalunya aku lancar ja cakap bknnya aku kisah pun salah ckp ka dak tapi kali ni aku sndiri trasa yg aku berhati-hati.

tibalah hari perpisahan (hari yg aku mintax x muncul) sedih dalam hati Tuhan ja taw. minggu last, aku mmg x lalu makan sampai mak pun perasan. org yang kenal aku taw, sejauh mana aku sedih, ego aku mestey menang tapi di organisasi aku praktikal ni, aku kalah dgn ego aku yg keras. ego aku jatuh mcm tu ja. ayaq mata pun time tu la nak keluaq sgt. layanan abg2 and kakak2 kat situ yang buat aku tersentuh. aku ni kerdil ja kat situ. depa jauh lagi hebat dr aku. bila duduk situ, aku taw theory yg blajaq x sama dgn realiti. apa yang staff2 kat situ buat, kena hadapi, itu yang buat aku hormat and respect depa. dari pihak atasan sampailah yang paling2 bawah. tapi culture yang aku nmpak kat sini sgt lain. as aku mention awal2, leader yang baik akan bentuk team yang baik. mcm mana Mr Leader buat, dia ja yang taw. mereka bekerja bagaikan 1.

staff2 kat sana, setiap seorang  sgt memberi inspirasi. nak senarai pun bolih tp mcm byk sgt lah pulok hehehe Pak Jat, kebun yang dia jaga sangat sihat dan segaq. geram aku tgk semua tanaman dia. nasihat dia, tunjuk ajar dia sgt2 berguna. yang ni tak payah pelik. kalau tanya apa kaitan dengan apa yg aku blaja, berkait. without dia rsanya bolih patah kaki juga nak buat qeja. yg paling aku rsa terkagum sejenak smpai la dok kagum lagi org yg keja dkt front liner. fuhh ckuplah sehari aku keja depan tuh. aku ada tertanya soalan ni kat dua org yg bekerja bahagian nih "mcm mna cik maintain ja suara angkat call, layan org bagai kat sini? bkn senang nak maintain suara dr 8pg smpai 5 ptg.?" (x mcm biol plak soalan aku an). nak maintain suara, nak ingat nombor sambungan, plus nak layan org dtg lg. nak agih parcel, tu blom masuk lg yg tetiba dtg mintak borang itu ini. perghhh mmg aku salute sbb kalau aku, aku mmg x lih maintain suara dr 8pg smpai 5 ptg hahaha taw yg tu sudah. kakak2 which mean staff (i hate called them as a staff coz we built strong relationship) sgt o-sem, tangan depa cekap ja buat keja smbil otak ligat pikiaq. kdg2 aku pulak yg kata "sat, saya tak dapat tangkap. ulang g skali" aku rindu depa.. tak lupa abg2 n  pokcik hahaha (sekali lg aku x suka sebut depa sbgai staff) bagi inspirasi yg sgt berguna. dun worry, aku akan quote semua pengalaman dlm report and jawapan dlm exam. off course, pegawai2 organisasi yang byk bg tunjuk ajaq and penjelasan sal selok belok kursus aku. terima kasih. and to you Mr Supervisor (awak-awak hahahaha) kebaikan anda tak dapat dibalas (sama dgn abg2 n kakak2 yang lain), ketegasan, cara kerja itu inspirasi paling bernilai, cara komunikasi, (kalau nak tulis panjang oi) bla bal bla bla... tak ramai ketua yang hebat mcm dia. :)

dah byk aku mengarut. lastly. thanks thanks and thanks. mungkin dah byk kali aku sebut, taip, tulis, cakap tapi ni semua tak ckup nak dibalas ataih apa yang depa dah buat untuk student cm aku. yang kdg blurr, memain, suka gelak, gelabah, merenyut perut tu toksah cita la. nmpak supervisor aku pun aku dah merenyut perut. bkn apa bila sedaq diri aku ni mcm mana, aku mengelak dr mereka2 yg aku takut sgt aku terkasaq bhsa. salah laku. mau terguris hati depa, mau 2 hari  tak berenti mintak maaf. sbb tu aku merenyut perut. bkn setakat Mr supervisor aku, pengarah, bahkan Pegawai yg kwn mak aku pun aku merenyut perut. dlu aku x cmni kn? hehe dlu main slumber aku ja.

so thanks (nampak x byk thanks sbb byk penghargaan tuk depa) sbb bg inspirasi tuk aku, tunjuk ajar, nasihat, peluang, yang paling penting thanks tahan kerenah aku hahaha dan maaf untuk setiap salah silap aku, tersalah kata, tersalah laku, tergedik ka, terguna bahasa badan terlebih ka, semualah, aku mntak maaf seikhlas hati.

0 comments: